Podstawowa opieka zdrowotna (POZ) to przede wszystkim lekarz pierwszego kontaktu, do którego pacjent zgłasza się w pierwszej kolejności w razie choroby, na okresowe badania kontrolne oraz szczepienia.

W ramach POZ pacjenci oprócz lekarza, wybierają również pielęgniarkę i położną.
Wyboru dokonuje poprzez złożenie pisemnej deklaracji w wybranej przychodni, bądź za pośrednictwem Internetowego Konta Pacjenta.

 

Pomoc lekarza, pielęgniarki bądź położnej udzielana jest w przychodni, ale w przypadkach uzasadnionych medycznie także w domu.

 

Chory pacjent powinien uzyskać wizytę w przychodni w dniu zgłoszenia. Jeśli to niemożliwe – w terminie z nim uzgodnionym.

W Polsce nie obowiązuje rejonizacja.

Oznacza to, że to Ty wybierasz placówkę, w której chcesz się leczyć. Może się ona znajdować poza miejscowością, w której mieszkasz.

Zakres kompetencji lekarza POZ:

  • Leczy choroby i udziela porad.
  • Ustala leczenie farmakologiczne i monitoruje je.
  • Ustala i wykonuje zabiegi medyczne.
  • Wystawia recepty i zlecenia na zaopatrzenie w wyroby medyczne.
  • Wystawia zwolnienia.
  • Zajmuje się profilaktyką chorób, w tym wieku rozwojowego i układu krążenia.
  • Kieruje na obowiązkowe szczepienia ochronne i okresowe badania kontrolne.
  • Ocenia stan zdrowia w ramach badań bilansowych.
  • Wysyła na diagnostykę laboratoryjną oraz obrazową i nieobrazową (EKG, RTG, USG), w tym również na test w kierunku COVID-19.
  • Interpretuje wyniki badań i konsultacji wykonane przez inne placówki lecznicze.
  • Kieruje na leczenie uzdrowiskowe i rehabilitacyjne.
  • Kieruje do lekarzy specjalistów lub szpitala.
  • Kieruje do pielęgniarskiej długoterminowej opieki domowej.
  • Orzeka o stanie zdrowia.
  • Wykonuje zabiegi w gabinecie zabiegowym i w domu pacjenta.
  • Kwalifikuje do transportu sanitarnego.
  • Wystawia zlecenia na transport sanitarny i na świadczenia pielęgniarki POZ oraz zaświadczenia i orzeczenia dotyczące stanu zdrowia pacjenta.
  • Realizuje programy zdrowotne i polityki zdrowotnej.
  • Wystawia kartę diagnostyki i leczenia onkologicznego (zwaną zieloną kartą DILO).

Wykaz badań dostępnych w ramach refundacji w POZ:

  • Leczy choroby i udziela porad.
  • Ustala leczenie farmakologiczne i monitoruje je.
  • Ustala i wykonuje zabiegi medyczne.
  • Wystawia recepty i zlecenia na zaopatrzenie w wyroby medyczne.
  • Wystawia zwolnienia.
  • Zajmuje się profilaktyką chorób, w tym wieku rozwojowego i układu krążenia.
  • Kieruje na obowiązkowe szczepienia ochronne i okresowe badania kontrolne.
  • Ocenia stan zdrowia w ramach badań bilansowych.
  • Wysyła na diagnostykę laboratoryjną oraz obrazową i nieobrazową (EKG, RTG, USG), w tym również na test w kierunku COVID-19.
  • Interpretuje wyniki badań i konsultacji wykonane przez inne placówki lecznicze.
  • Kieruje na leczenie uzdrowiskowe i rehabilitacyjne.
  • Kieruje do lekarzy specjalistów lub szpitala.
  • Kieruje do pielęgniarskiej długoterminowej opieki domowej.
  • Orzeka o stanie zdrowia.
  • Wykonuje zabiegi w gabinecie zabiegowym i w domu pacjenta.
  • Kwalifikuje do transportu sanitarnego.
  • Wystawia zlecenia na transport sanitarny i na świadczenia pielęgniarki POZ oraz zaświadczenia i orzeczenia dotyczące stanu zdrowia pacjenta.
  • Realizuje programy zdrowotne i polityki zdrowotnej.
  • Wystawia kartę diagnostyki i leczenia onkologicznego (zwaną zieloną kartą DILO).

Wykaz badań dostępnych w ramach refundacji w POZ:

Badania hematologiczne:

  • morfologia krwi obwodowej z płytkami krwi,
  • morfologia krwi obwodowej z wzorem odsetkowym i płytkami krwi,
  • retykulocyty,
  • odczyn opadania krwinek czerwonych (OB).

Badania biochemiczne i immunochemiczne w surowicy krwi:

  • sód,
  • potas,
  • wapń zjonizowany,
  • żelazo,
  • żelazo – całkowita zdolność wiązania (TIBC),
  • stężenie transferyny,
  • stężenie hemoglobiny glikowanej (HbA1c),
  • mocznik,
  • kreatynina,
  • glukoza,
  • test obciążenia glukozą,
  • białko całkowite,
  • proteinogram,
  • albumina,
  • białko C-reaktywne (CRP),
  • kwas moczowy,
  • cholesterol całkowity,
  • cholesterol-HDL,
  • cholesterol-LDL,
  • triglicerydy (TG),
  • bilirubina całkowita,
  • bilirubina bezpośrednia,
  • fosfataza alkaliczna (ALP),
  • aminotransferaza asparaginianowa (AST),
  • aminotransferaza alaninowa (ALT),
  • gammaglutamylotranspeptydaza (GGTP),
  • amylaza,
  • kinaza kreatynowa (CK),
  • fosfataza kwaśna całkowita (ACP),
  • czynnik reumatoidalny (RF),
  • miano antystreptolizyn O (ASO),
  • hormon tyreotropowy (TSH),
  • antygen HBs-AgHBs,
  • VDRL,
  • FT3,
  • FT4,
  • PSA – Antygen swoisty dla stercza całkowity.

Badania moczu:

  • ogólne badanie moczu z oceną właściwości fizycznych, chemicznych oraz oceną
  • mikroskopową osadu,
  • ilościowe oznaczanie białka,
  • ilościowe oznaczanie glukozy,
  • ilościowe oznaczanie wapnia,
  • ilościowe oznaczanie amylazy.

 

Badania kału:

  • badanie ogólne,
  • pasożyty,
  • krew utajona – metodą immunochemiczną.

 

Badania układu krzepnięcia:

  • wskaźnik protrombinowy (INR),
  • czas kaolinowo-kefalinowy (APTT),
  • fibrynogen.

 

Badania mikrobiologiczne:

  • posiew moczu z antybiogramem,
  • posiew wymazu z gardła z antybiogramem,
  • posiew kału w kierunku pałeczek Salmonella i Shigella.

Badanie elektrokardiograficzne (EKG) w spoczynku
Badanie ultrasonograficzne (USG):

  • USG tarczycy i przytarczyc,
  • USG ślinianek,
  • USG nerek, moczowodów, pęcherza moczowego,
  • USG brzucha i przestrzeni zaotrzewnowej, w tym wstępnej oceny gruczołu krokowego,
  • USG obwodowych węzłów chłonnych.

Spirometria
Zdjęcia radiologiczne:

  • zdjęcie klatki piersiowej w projekcji AP i bocznej,
  • zdjęcia kostne – w przypadku kręgosłupa, kończyn i miednicy w projekcji AP i bocznej:
  • zdjęcie czaszki,
  • zdjęcie zatok,
  • zdjęcie przeglądowe jamy brzusznej.

 

Poza badaniami wymienionymi powyżej, lekarz POZ może kierować pacjentów także na finansowane przez Fundusz badania endoskopowe: gastroskopię i kolonoskopię.

Źródło: nfz.gov.pl, pacjent.gov.pl

Kto i kiedy nie potrzebuje skierowania ?

Nie potrzebujesz skierowania, żeby skorzystać z konsultacji u niektórych specjalistów.
Są też pacjenci, które nie potrzebują skierowania w żadnym przypadku

Skierowanie nie jest potrzebne do:

  • psychiatry
  • ginekologa i położnika
  • onkologa
  • wenerologa
  • dentysty

 

Ponad to, możesz korzystać z leczenia w poradni specjalistycznej bez skierowania, jeśli:

  • chorujesz na gruźlicę
  • jesteś osobą zakażoną wirusem HIV
  • jesteś inwalidą wojennym i wojskowym, kombatantem lub osobą represjonowaną
  • jesteś cywilną niewidomą ofiarą działań wojennych
  • jesteś uprawnionym żołnierzem lub pracownikiem wojska – w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa
  • jesteś weteranem – w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa
  • jesteś osobą uzależnioną od alkoholu, środków odurzających i substancji psychotropowych – w zakresie lecznictwa odwykowego
  • jesteś byłym działaczem opozycji antykomunistycznej oraz osobą represjonowaną z powodów politycznych
  • masz orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności
  • jesteś osobą, która była deportowana do pracy przymusowej oraz osadzona w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich.
  • Jeśli należysz do jednej z wymienionych grup pacjentów, świadczenie ambulatoryjnej opieki specjalistycznej powinno być Ci udzielone w dniu zgłoszenia.
  • Jeżeli nie będzie to możliwe, otrzymasz inny termin, ale poza kolejnością wynikającą z prowadzonej listy oczekujących. Nie będzie on późniejszy niż 7 dni roboczych od dnia zgłoszenia.

 

Podstawa prawna
1. Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1285, z późn. zm.)
2. Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o podstawowej opiece zdrowotnej (Dz.U. z 2021 r. poz. 1050)

Źródło: pacjent.gov.pl

Laryngologia

Żeby skorzystać z usług specjalisty laryngologa (otorynolaryngologa) w ramach NFZ, konieczne jest skierowanie od lekarza pierwszego kontaktu.
Laryngolog zajmuje się chorobami:

  • ucha, krtani, nosa, gardła,
  • kości skroniowej,
  • zatok przynosowych,
  • jamy ustnej,
  • przełyku,
  • tchawicy,
  • oskrzeli.

 

Specjalista laryngolog zajmuje się diagnozowaniem takich chorób jak:

  • zapalenie gardła,
  • zapalenie zatok,
  • zapalenie krtani,
  • niedosłuch,
  • zespół Sjögrena,
  • choroba Meniere’a,
  • otospongioza,
  • angina ropna,
  • przerośnięte migdałki podniebienne,
  • zapalenie ucha zewnętrznego,
  • zapalenie ucha wewnętrznego,
  • zapalenie ucha środkowego,
  • polipy nosa i krtani,
  • urazy i złamania nosa,
  • naczynioruchowy nieżyt nosa,
  • nieżytowe zapalenie trąbki słuchowej,
  • otoskleroza,
  • bezdech senny,
  • nowotwory występujące w obrębie głowy i szyi.

Okulistyka

Okulista to lekarz, który zajmuje się działaniem oczu, ich chorobami i nieprawidłowościami występującymi w funkcjonowaniu narządu wzroku.

Zakres kompetencji okulisty obejmuje:

  • wykonywanie badań okulistycznych w celu diagnostyki choroby oraz kontroli stanu funkcjonowania oczu
  • prowadzenie rozmów z chorymi oraz rodziną mających za zadanie poinformowanie o sposobach leczenia, jego celowości i rokowaniach,
  • wydawanie skierowań na badania uzupełniające ułatwiające dalszą diagnostykę
    pobieranie próbek, które są przekazywane do dalszych badań (np. biochemicznych lub bakteriologicznych)
  • zapoznanie się oraz analiza wyników badań
  • diagnozowanie chorób
  • prowadzenie leczenia oczu pacjentów oraz korygowanie powstałych wad wzroku poprzez dobieranie odpowiednich szkieł lub soczewek,
  • prowadzenie rehabilitacji pozabiegowych dla pacjentów, którzy byli poddawani zabiegom chirurgicznym,
  • przygotowywanie dokumentacji medycznej, wydawanie pacjentom skierowań lub recept,
    • wystawianie zwolnień lekarskich,
    • opiniowanie, wystawianie orzeczeń lekarskich,
    • przeprowadzanie konsultacji ze specjalistami z innych dziedzin medycznych,
    • prowadzenie działań promocyjnych w zakresie zdrowia oczu i zmniejszania
    • ryzyka powstawania chorób narządów wzroku,

 

Źródło: nfz.gov.pl

Ginekologia, w tym opieka położnej

Ginekolog jest lekarzem typowo kobiecym. Zakres jego działalności jest bardzo szeroki – od chorób narządów rozrodczych po kontrolę płodności i prowadzenie ciąży. Ginekolog jest jednym z nielicznych lekarzy specjalistów, do którego kobieta może dostać się bez skierowania.

Jakie badania wykonuje ginekolog?

  • Zakres badań ginekologicznych jest szeroki. Podstawowe badanie ginekologiczne jest przeprowadzane podczas wizyty i odbywa się na specjalnym fotelu, za pomocą jednorazowego wziernika. Narzędzie wsuwa się do pochwy, uwidaczniając szyjkę macicy – możliwe jest również wówczas pobranie materiału do badań.
  • Kolejnym badaniem, które wykonuje się w gabinecie ginekologicznym jest USG dopochwowe, dzięki któremu lekarz może uzyskać obraz wewnętrznych narządów rodnych i wychwycić ewentualne nieprawidłowości. USG dopochwowe jest wykonywane na wczesnym etapie ciąży, ponieważ jest w stanie wychwycić pęcherzyk ciążowy, którego lekarz może jeszcze nie dostrzec w tradycyjnym USG.
  • Lekarz ginekolog powinien regularnie badać piersi swoich pacjentek. Jest to badanie wykonywane bezpośrednio przez dotyk i służy wykrywaniu nieprawidłowości – zgrubień czy guzków.

Jak często chodzić do ginekologa?
Każda kobieta po ukończeniu 16. roku życia lub po rozpoczęciu współżycia, powinna umawiać się na wizytę u ginekologa przynajmniej raz do roku. Taka wizyta ma na celu przeprowadzenie wywiadu oraz podstawowe badanie ginekologiczne. Co 2 lata należy również wykonywać cytologię.

W ramach POZ pacjentkom przysługuje również świadczenia położnej POZ obejmują kompleksową pielęgnacyjną opiekę położniczo-neonatologiczno-ginekologiczną nad populacją objętą opieką, w tym:

  • edukację w zakresie planowania rodziny;
  • opiekę w okresie ciąży, porodu i połogu, w tym edukację przedporodową realizowaną u kobiet w ciąży (w tym w ciąży wysokiego ryzyka), począwszy od 21. (dwudziestego pierwszego) tygodnia ciąży do terminu rozwiązania;
  • opiekę nad kobietą, noworodkiem i niemowlęciem do ukończenia 2. (drugiego) miesiąca życia, realizowaną w ramach wizyt patronażowych;
  • opiekę w chorobach ginekologicznych, w tym opiekę pielęgnacyjną nad kobietą po operacji ginekologicznej lub onkologiczno-ginekologicznej obejmującą okres od momentu wypisu ze szpitala do całkowitego zagojenia się rany pooperacyjnej, realizowane na podstawie skierowania lekarza oddziału, który wykonał operację;
  • wykonywanie zgodnie z posiadanymi kompetencjami, iniekcji i zabiegów na podstawie zleceń innych lekarzy ubezpieczenia zdrowotnego, w gabinecie położnej poz i w domu pacjenta;
  • pobieranie materiału z szyjki macicy do przesiewowego badania cytologicznego w ramach Programu profilaktyki raka szyjki macicy, o ile umowa świadczeniodawcy z Funduszem obejmuje powyższe świadczenie;
  • opiekę nad kobietą w każdym okresie jej życia.

 

Źródło: nfz.gov.pl

Rehabilitacja

Jeżeli wymagasz rehabilitacji lub zabiegów fizjoterapeutycznych po przebyciu choroby lub urazu, możesz skorzystać ze świadczeń rehabilitacji leczniczej:

  • w warunkach ambulatoryjnych,
  • w warunkach domowych,
  • w ośrodku lub oddziale dziennym,
  • w warunkach stacjonarnych.

Skierowanie do poradni rehabilitacji lub na zabiegi fizjoterapeutyczne może Ci wystawić każdy lekarz ubezpieczenia zdrowotnego.
W przypadku stwierdzenia przez lekarza specjalistę wady postawy kwalifikującej się do rehabilitacji leczniczej lub dysfunkcji narządu ruchu, której przyczyną są wady postawy możesz skorzystać z rehabilitacji leczniczej w warunkach ambulatoryjnych. Skierowanie na zabiegi związane z leczeniem wymienionych schorzeń może wystawić lekarz specjalista (także I stopnia) rehabilitacji ogólnej, medycznej lub narządu ruchu, chirurgii ortopedycznej lub urazowo-ortopedycznej, ortopedii i traumatologii lub w trakcie specjalizacji z rehabilitacji medycznej lub ortopedii i traumatologii narządu ruchu.

NFZ sfinansuje do 5 (pięciu) zabiegów dziennie w dziesięciodniowym cyklu terapeutycznym.

Ważne! Świadczeniobiorca obowiązany jest zarejestrować w zakładzie rehabilitacji nie później niż 30 dni od dnia wystawienia skierowania.

Jeżeli ze względu na brak możliwości samodzielnego poruszania się, nie możesz dotrzeć do placówki rehabilitacji ambulatoryjnej, możesz skorzystać z rehabilitacji leczniczej w warunkach domowych. O konieczności skorzystania z tej formy rehabilitacji leczniczej decyduje lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, a informacja o wskazaniach do rehabilitacji domowej musi być zawarta na wystawionym skierowaniu.
Termin domowej lekarskiej porady rehabilitacyjnej, wizyty fizjoterapeutycznej lub zabiegów w domu ustalisz po otrzymaniu skierowania w gabinecie lub zakładzie rehabilitacyjnym, który ma podpisaną umowę z NFZ.

Pacjentowi przysługuje rehabilitacja do 80 (osiemdziesięciu) dni zabiegowych w warunkach domowych w roku kalendarzowym, w trakcie których może być wykonywanych do pięciu zabiegów dziennie.

Jeżeli Twój stan zdrowia nie pozwala na rehabilitację w warunkach ambulatoryjnych, ale nie wymagasz całodobowego nadzoru medycznego możesz skorzystać z zabiegów rehabilitacji leczniczej w ośrodku lub oddziale dziennym. Są to zabiegi obejmujące kompleksową fizjoterapię narządu ruchu, szczególnie ze wskazań ortopedycznych (po urazach, przebytych operacjach lub przewlekle chorych), a także wskazań neurologicznych, reumatologicznych, kardiologicznych, onkologicznych i pulmonologicznych.

W ramach tego rodzaju w zależności do schorzenia realizowane są m.in. zabiegi:

  • rehabilitacji ogólnoustrojowej;
  • rehabilitacji dzieci z zaburzeniami wieku rozwojowego;
  • rehabilitacji osób z dysfunkcją narządu słuchu i mowy;
  • rehabilitacji osób z dysfunkcją narządu  wzroku;
  • rehabilitacji kardiologicznej lub kardiologicznej telerehabilitacji hybrydowej;
  • rehabilitacji pulmonologicznej;

Na ten rodzaj rehabilitacji kierują (w zależności od typu rehabilitacji, wieku pacjenta i jego schorzenia) lekarze POZ lub lekarze specjaliści z oddziałów szpitalnych lub poradni specjalistycznych.

Czas trwania rehabilitacji

  • Rehabilitacja w ośrodku lub oddziale dziennym trwa od 15 (piętnastu) do 30 (trzydziestu) dni zabiegowych, w czasie których wykonywanych jest średnio 5 (pięć) zabiegów dziennie.
  • Czas trwania rehabilitacji dzieci z zaburzeniami wieku rozwojowego, słuchu i mowy, jak i wzroku wynosi do 120 (sto dwadzieścia) osobodni w roku kalendarzowym
  • Czas trwania rehabilitacji kardiologicznej ustalany jest indywidualnie przez lekarza ośrodka dziennego i wynosi nie więcej niż 24 (dwadzieścia cztery) dni zabiegowe w ciągu 3 (trzech) miesięcy. W przypadku realizacji kardiologicznej telerehabilitacji hybrydowej odpowiednio – 5 dni zabiegowych w ośrodku dziennym, 24 sesje treningowe w miejscu pobytu pacjenta oraz wizytę kontrolną.
  • Czas trwania rehabilitacji pulmonologicznej ustala indywidualnie lekarz ośrodka dziennego. Nie może ona być krótsza niż 14 (czternaście) dni zabiegowych i nie dłuższa niż 24 (dwadzieścia cztery) dni zabiegowe.

Gdy ze względu na kontynuację leczenia wymagasz kompleksowych czynności rehabilitacyjnych oraz całodobowej opieki medycznej możesz skorzystać z rehabilitacji leczniczej w warunkach stacjonarnych.
W ramach tego rodzaju w zależności do schorzenia realizowane są m.in. zabiegi:

  • stacjonarnej rehabilitacji ogólnoustrojowej;
  • stacjonarnej rehabilitacji neurologicznej;
  • stacjonarnej rehabilitacji pulmonologicznej;
  • stacjonarnej rehabilitacji kardiologicznej lub kardiologicznej telerehabilitacji hybrydowej;

Skierowania na leczenie stacjonarne wystawiane są przez lekarzy specjalistów z oddziałów szpitalnych i poradni specjalistycznych.

  • Czas trwania rehabilitacji ogólnoustrojowej wynosi do 6 (sześciu) tygodni.
  • Czas trwania rehabilitacji neurologicznej zależy od rodzaju prowadzonej rehabilitacji neurologicznej i wynosi od 6 (sześciu) do 16 (szesnastu) tygodni.
  • Czas trwania rehabilitacji pulmonologicznej wynosi do 3 (trzech) tygodni.
  • Czas trwania rehabilitacji kardiologicznej wynosi od 2 (dwóch) do 5 (pięciu) tygodni. W przypadku realizacji kardiologicznej telerehabilitacji hybrydowej odpowiednio – w warunkach stacjonarnych od 3 do 14  dni, w miejscu pobytu pacjenta od 15 do 20 sesji treningowe,  w zależności od stanu pacjenta oraz wizyta kontrolna.

Źródło: nfz.gov.pl

Kto i w jakim zakresie może korzystać z opieki stomatologicznej?

Bezpłatna opieka dentystyczna – w określonym zakresie – przysługuje każdej osobie, która ma prawo do świadczeń. Do stomatologa nie jest wymagane skierowanie.
Nie możesz współpłacić za leczenie. Nie ma więc takiego rozwiązania, że np. nie płacisz za leczenie ubytku w zębie, ale dopłacasz, by Ci dentysta w szóstce założył białą plombę. Jeśli chcesz coś poza standardem, płacisz za całość usługi.

Do czego masz prawo w ramach NFZ?

  • leczenia bólu zęba – jeśli zgłosisz się z bólem zęba do dowolnego dentysty lub przychodni stomatologicznej z umową z NFZ – przyjmie Cię w dniu zgłoszenia. Po godzinie 19.00 pomoc otrzymasz w placówkach, które pełnią dyżur stomatologicznej pomocy doraźnej
  • plomby – „białe plomby” przysługują Ci w zębach przednich górnych i dolnych (od 3+ do +3, od 3- do -3) – w przypadku dorosłych jest to tzw. kompozytowy materiał chemoutwardzalny; w przypadku dzieci do 18 lat to szybkoschnący światłoutwardzalny materiał kompozytowy. W dalszych zębach (od czwartego) przysługują Ci plomby szare – amalgamatowe
  • leczenia kanałowego – jeśli jesteś dorosły, przysługuje Ci leczenie kanałowe od kła do kła (3–3). Dzieciom i młodzieży do 18 lat, kobietom w ciąży i połogu (do 42. dnia po porodzie) przysługuje leczenie kanałowe wszystkich zębów, ale tylko do 3 kanałów w zębie
  • protezy – masz prawo do protezy częściowej z zastosowaniem elementów doginanych od 5 brakujących zębów lub w przypadku bezzębia – protezy całkowitej szczęki lub żuchwy. Świadczenia protetyczne przysługują Ci raz na 5 lat, naprawa protezy zębowej – raz na 2 lata. Jeśli masz za sobą operacyjne leczenie nowotworów w obrębie twarzoczaszki – protezy przysługują bez ograniczeń czasowych
  • znieczulenia
  • badania lekarskiego stomatologicznego z instruktażem higieny jamy ustnej – raz w roku
  • kontrolnego badania lekarskiego – 3 razy w roku
  • zdjęcia rentgenowskiego wewnątrzustnego
  • leczenia zmian na błonie śluzowej jamy ustnej
  • usunięcia kamienia nazębnego
  • oczyszczanie kieszonek zębowych
  • usunięcia zęba jedno- i wielokorzeniowego.

 

Dodatkowo dzieci i młodzież do ukończenia 18 lat mają między innymi prawo do:

  • zabezpieczenia lakiem szczelinowym bruzd pierwszych trzonowców stałych – raz do ukończenia 8 roku życia oraz bruzd drugich trzonowców stałych – raz do ukończenia 14 roku życia
  • lakierowania wszystkich zębów stałych, ale nie częściej niż raz na kwartał
  • impregnacji zębiny zębów mlecznych
  • kosmetycznego pokrycia niedorozwoju szkliwa w zębach stałych
  • leczenia chorób przyzębia
  • leczenia ortodontycznego aparatami ruchomymi do ukończenia 12 lat.
    W ramach NFZ profilaktyczne zabiegi stomatologiczne przysługują także dzieciom w 6, 9 i 12 miesiącu życia oraz w 2, 4, 5, 6, 7, 10, 12, 13, 16, 19 roku życia.

Podstawa prawna
1. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 6 listopada 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia stomatologicznego (Dz.U. z 2019 r. poz. 1199)

 

Źródło: pacjent.gov.pl

Psychiatra

Psychiatra stawia diagnozę i ustala plan terapeutyczny, czyli plan leczenia, także farmakologicznego. Robi to (często po konsultacji z psychologiem) na podstawie:

  • wywiadu z Tobą
  • badań diagnostycznych, np. laboratoryjnych
  • oceny Twojego stanu psychicznego i somatycznego.

Może zadecydować o leczeniu w szpitalu, wystawiając skierowanie. Może również skierować Cię na psychoterapię albo na oddział dzienny.

Do psychiatry zgłaszaj się sam lub z dzieckiem przy dużym nasileniu objawów oraz znacznym zaburzeniu funkcjonowania. Te sytuacje to m.in. nasilona mania, nasilona depresja, schizofrenia, myśli samobójcze, autoagresja.

Źródło: pacjent.gov.pl

2 komentarze

  1. Pingback: Twitter Posts
  2. Pingback: WP Notify

Comments are closed.